menu
De Roemeense prediker, Richard Wurmbrand, heeft veertien lange jaren, om zijn geloof onder het communisme, in de gevangenis moeten doorbrengen. Op zekere dag had men hem tot aan de borst in de beerput van de gevangenis laten zakken, waar hij 'zijn zonden' moest overdenken. Dit op zich was wel de grootste vernedering die men had kunnen uitdenken.
Toen hij echter in het donker omhoog keek, ontdekte hij boven zijn hoofd een menigte rioolpijpen, die daar bij elkaar kwamen. Iedereen die in hun cel de wc doortrok, stortte zijn ontlasting op zijn hoofd of spetterde om hem heen.
Wurmbrand wilde niet gek worden in zijn isoleercel en daarom was hij gewend om dagelijks een preek voor zichzelf te houden. Toen hij in deze beerput was gezet, merkte hij hoeveel rioolpijpen er boven zijn hoofd bij elkaar kwamen. Hij werd overweldigd door een hemelse vreugde, want hier had God hem gebracht bij een labyrint van 'microfoons' die via 'gehoorbuizen' naar iedere 'kamer' liepen. Hier was de kans van zijn leven. Nu had hij vrije toegang van de regering gekregen om tot iedereen te kunnen preken tot binnenin elke gevangeniscel.
Hij begon met luide stem lofliederen te zingen. Alle gevangenen hoorden hem zingen door de 'luidsprekers' van de toiletten. Daarna begon hij, staande in de ontlasting en stank, uit volle borst te preken. En zo bracht hij het evangelie van Jezus Christus tot alle 'luisteraars'. Het gevolg was dat gevangenen tot bekering kwamen en hun zonden door het riool begonnen te belijden. Deze gebeurtenis was één van de hoogtepunten geworden in het gevangenisleven van Pastor Wurmbrand.
"Gijlieden wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht, doch God heeft dat ten goede gedacht; opdat Hij deed, gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden." Genesis 50:20