Ben je een wortel, een ei of een koffieboon?

Ben je een wortel, een ei of een koffieboon?

Een meisje vertelde haar moeder hoe moeilijk ze het leven vond en hoe ze niet meer wist hoe het verder moest. Ze had zich doodmoe gevochten en wilde alles opgeven. Zodra het ene probleem was opgelost, dook er weer iets anders op.

De moeder nam haar mee naar de keuken. Ze vulde drie pannetjes met water en zette die op het fornuis. Na een tijdje kookte het water en deed ze wat wortels in het eerste pannetje, in het tweede deed ze een paar eieren en in het derde gemalen koffiebonen. Verder zei ze niets. Ze liet alles twintig minuten koken.

Daarna haalde ze de wortels en de eieren uit het water en goot ze de koffie in een beker. Ze draaide naar haar dochter en vroeg: "Vertel me wat je ziet?" "Wortels, eieren en koffie," antwoordde het meisje, "wat bedoelt u?" De vrouw bracht haar wat dichterbij en vroeg om de wortels aan te raken. Ze deed het en merkte dat die zacht en slap waren geworden. Daarna vroeg de moeder of ze een ei wilde pellen. Het meisje haalde de schil eraf en merkte dat hij flink hard gekookt was. Uiteindelijk vroeg de moeder om van de koffie te proeven. Ze deed het met een glimlach en ze genoot van de rijke aroma.

Het meisje vroeg: "Wat heeft dit nu alles te betekenen, moeder?" De moeder legde uit dat elk voorwerp in aanraking gekomen was met hetzelfde kookwater, maar toch hadden ze elk verschillend gereageerd. De wortels gingen er hard en sterk in, maar door het koken waren ze slap en zacht geworden. De eieren waren van binnen breekbaar en vloeibaar geweest, maar na het koken waren ze hard geworden van binnen. De koffiebonen hadden op een unieke manier gereageerd. Die waren ook gekookt, maar hadden zich niet door de hitte laten veranderen. Zij lieten een heerlijke geur en smaak van zich afkomen.

"Waar lijk jij op, als de tegenspoed aan je deur klopt?" vroeg de moeder. "Hoe reageer je dan? Ben je zoals een wortel of als een ei of zoals die koffiebonen?" Zijn wij zoals die wortels, die er eerst zo sterk en stevig uitzien, maar door pijn en tegenspoed zacht en krachteloos worden? Of zoals een ei, met een zacht en vormbaar hart, maar wat zo sterk veranderd zodra de problemen te groot worden? Wordt ons vloeibare hart door de pijn onbuigbaar en verhard? Aan onze buitenkant, aan de schil is niets te merken, die blijft hetzelfde, maar binnenin worden we steeds harder?

Of zijn we zoals die koffie, die zelfs de kleur van het water verandert. Het water maakte de koffie niet harder of zachter. Voor de koffiebonen was het even pijnlijk om terecht te komen in het kokende water. Maar juist daar liet het zijn smaak en geur vrijkomen, die de hele omgeving tot zegen was geworden. Wees zoals een koffieboon. Tegenspoed hoeft ons niet te verzwakken, maar behoort ons juist sterker te maken. Breng verandering in de situatie als het op zijn moeilijkst gaat. Wees geen gekookte wortel of ei, maar doe zoals die koffiebonen.

In het vervolg kijkt u dan misschien ook anders naar een kopje koffie. "Acht het voor grote vreugde, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt, wetende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt." Jakobus 1:2-3v

273