menu
"Twee personen kunnen meer dan twee keer zoveel bereiken als één, want de resultaten kunnen veel beter zijn. Als de ene valt, richt de ander hem op; maar als iemand valt terwijl hij alleen is, heeft hij een probleem... Iemand die er alleen voor staat kan worden aangevallen en verslagen, maar twee personen kunnen rug aan rug staan en de aanvallen overwinnen; drie personen zijn nog beter, want een drievoudig snoer kan niet makkelijk verbroken worden (Prediker 4:9-12). Misschien ken je het verhaal van Aesop's fabels, waarin een oude boer een les gaf over eenheid aan zijn drie kinderen die onderling voortdurend ruzie maakten.
Hij nam een paar dunne, zwakke takjes en liet hen zien hoe makkelijk die takjes afzonderlijk van elkaar gebroken konden worden, maar als ze samengebonden waren in een bundel, was het haast onmogelijk om ze te breken. Zelfs de kinderen van deze wereld beseffen dat er kracht is in eenheid en broederschap. "De sprinkhanen," zegt de Bijbel, "zijn klein, maar heel verstandig, want ook al hebben ze geen leider, ze blijven bij elkaar in zwermen" (Spreuken 30:27). Daarin zit hun veiligheid en macht. In de gemeente van Jezus Christus moeten we deze les opnieuw leren. Ik heb het niet over een organisatorische eenheid van christenen of van kerken, gevormd door de mens, waarbij compromissen gesloten worden als het gaat om het offer van Gods waarheid – zoals in de moderne oecumenische beweging.
Dit soort eenheid is een komedie en een namaak van de eenheid waarvoor Christus bad in zijn hogepriesterlijk gebed (Johannes 17). De eenheid waarover het Nieuwe Testament spreekt, is de eenheid die de leden van het Lichaam van Christus met elkaar hebben, met Christus als hun Hoofd - een organische eenheid, en niet een organisatorische. Het sluit degenen buiten die niet bij het lichaam van Christus behoren, zelfs als ze het etiket "christelijk" hebben. Er kan geen gemeenschap zijn tussen de levenden en de doden. Degenen die levend gemaakt zijn in Christus, door de wedergeboorte, kunnen hun geestelijke eenheid alleen delen met anderen die op soortgelijke wijze zijn veranderd en vernieuwd door God. Christelijke eenheid komt tot stand door de Heilige Geest, Die de enige is die ons leden van het Lichaam van Christus kan maken.
De Bijbel spoort ons aan om "ons te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede" (Ef. 4:3). Elke eenheid die door de mens is gemaakt is waardeloos. Satan is een sluwe vijand en hij beseft dat hij een christelijke gemeenschap die één is en leeft onder het gezag van Christus en Zijn Woord niet kan overwinnen. Zijn strategie voor de oorlogvoering is dus om te beginnen met het zaaien van tweedracht, wantrouwen en onbegrip tussen de leden van een gemeenschap, zodat hij ieder individu apart kan verlammen.
Jezus zei dat de machten van de hel niet in staat zouden zijn om Zijn gemeente te overwinnen (Matt. 16:18). Het is de gemeente, het Lichaam van Christus, waaraan de overwinning is beloofd in de strijd tegen satan. Een gelovige die geïsoleerd is van andere gelovigen kan ondervinden dat hij niet opgewassen is tegen satan. Satan viel Christus voortdurend aan gedurende Zijn leven op aarde, maar satan was niet in staat om te zegevieren. Toen Jezus stierf aan het kruis, ontnam Hij satan zijn macht die hij had over de mensen (Hebr. 2:14; Kol 2:15). Vandaag kan satan de opgestane Christus niet meer aanvallen. Daarom valt hij het Lichaam van Christus aan, de gemeente. Satan overwinnen is mogelijk, als we als Lichaam van Christus in eenheid met elkaar leven, als een Lichaam waarvan onze Heere Jezus het Hoofd is. In een gemeenschap van christenen is het zo dat als één lid zijn functie niet goed vervult, dat het lichaam verzwakt. Satan weet dit, en probeert daarom continue de individuele leden te isoleren, of om de groep (of de gemeente) in kliekjes te verdelen. Hoe dan ook, op die manier bereikt hij zijn doel. Daarom moeten we voortdurend op onze hoede zijn tegen de listen van satan, omdat hij anders de band die er is tussen de leden van het Lichaam van Christus zal verzwakken."