Ik heb het zo druk...

Ik heb het zo druk...

Ik heb het zo druk... Ik ben nogal druk met van alles en nog wat. Al die bezigheden en zorgen trekken me bij de Heere vandaan. Wat doe ik daaraan?

Druk. Het zit gewoon in de lucht. Een soort besmettelijk virus dat bijna iedereen aantast. "Hoe gaat het met jou? Druk zeker?" Voor veel mensen een standaardbegroeting. Want wie is er nou niet druk? Niet alleen overbezette managers, maar ook jongeren... Wat doe je eraan? Is er sowieso wel wat aan te doen? Daarop is een horizontaal en een verticaal antwoord mogelijk.

  • Eerst die horizontale kant. Een paar praktische tips.
  • Maak een tijdsplanning. Breng orde aan in je leven. Houd vooral rekening met onverwachte dingen. Het leven is daar vol van.
  • Plan ook ontspanning. Trek bewust tijd uit voor dingen die goed voor je zijn.
  • Stel dingen niet uit. Dingen voor je uit schuiven geeft het gevoel dat je nooit klaar bent.
  • Ruim je rommel op. Ga eens na hoeveel tijd je steekt in dingen die je niet snel kunt vinden.
  • Leer nee zeggen. Vaak zeg je zomaar ja, omdat... Ja waarom eigenlijk? Ga dat voor jezelf eens eerlijk na.
  • Blijf niet eindeloos twijfelen. Maak een rustige afweging, bid ervoor en hak een knoop door.

Stel redelijke eisen aan jezelf. Onredelijke opvattingen zorgen voor stress, zoals: iedereen moet mij aardig vinden, ik mag nooit een fout maken, ik moet presteren om gewaardeerd te worden, alles ligt toch vast, ik kan mezelf niet veranderen, als ik kritiek krijg ben ik waardeloos en als die ene mij niet mag is dat een ramp.

Nu die verticale kant. Trek ondanks al je zorgen en drukte iedere dag bewust tijd uit om de Heere te zoeken. Zoek een stil plekje om te bidden bij een geopende Bijbel. Al krijg je je hart niet onmiddellijk mee, leg eenvoudig alle dingen in Gods hand. Je hoeft daar gelukkig geen oplossing bij te geven. Spreek je zorgen en vragen maar hardop uit. Dat helpt om niet af te dwalen in je gedachten.

Ga zo nu en dan de stilte, de eenzaamheid eens in. Gewoon naar buiten, met geen mens in je buurt. Wat kan alleen dát al rust geven. Soms gaan daar je gedachten als vanzelf over in gebeden. Mannen (en ook vrouwen) naar Gods hart hebben de Heere vooral in de stilte en de eenzaamheid ontmoet (op een berg, aan het water, in de woestijn). Dan is er soms onverwachts die gezegende nabijheid van de Heere. Die vreugdevolle ervaring dat Hij je kent en Hij van alles afweet. Dat Hij zo getrouw is als sterk. Gods verborgen omgang, soms ook zomaar midden in al je bezigheden. Tijdens de les, zelfs tijdens een gesprek of als je op de fiets zit. Het duurt soms maar even, maar er ligt zo'n kracht, vrede en blijdschap in. Al ben je dan moe, je hebt toch kracht. Al kun je dan niets, je kunt alles. Al weet je niet hoe het moet, het gaat toch.

Dan is het door Gods genade toch mogelijk: "Weest in geen ding bezorgd." Hoe? Laat al je zorgen met bidden en smeken en dankzegging bekend worden bij God (Fil. 4:6). Werp al je bekommernis op Hem. En dan? Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, je hart en zinnen bewaren. In Christus Jezus. Dan bewaart God je hart. Hartbewaking! Een kind van God ligt altijd op intensive care. Laat dat eens op je inwerken. Ben je wel eens op de afdeling intensive care geweest? Daar wordt iedere ademhaling en iedere hartslag nauwlettend in de gaten gehouden. Op het moment dat er íéts mis dreigt te gaan, wordt er onmiddellijk ingegrepen. Intensieve hartbewaking! Overdag en in de nacht. In drukte en in ontspanning. In voorspoed en tegenspoed. In leven en in sterven. Wat een vrede! Er is nog plaats. Op intensive care!

273