Een brandend hart voor het Woord

AMBT DELDEN - In zijn gemeente in Koppies-Weltevreden in Zuid-Afrika maakte ds. Etienne Maritz de afgelopen jaren van dichtbij een geestelijke opwekking mee. „We ervoeren zo de tegenwoordigheid van God én onze gebrokenheid, dat we Hem onze zonden beleden en het weer goed maakten met andere mensen.” Deze week is ds. Maritz voor de zesde keer in Nederland. Hij is verbonden aan de Nederduits Gereformeerde (NG) Kerk in Zuid-Afrika en was jarenlang rondreizend predikant. Tijdens deze fulltimebediening sprak hij overal in het land en daarbuiten over gebed en opwekking. Opwekking In de NG-Kerk van Koppies-Weltevreden, een plattelandsgemeente met nu zo’n 300 leden, was de opwekking een gevolg van gebed. „Een echtpaar had een lijst opgesteld met namen van mensen die nog niet tot bekering waren gekomen”, zegt ds. Maritz. „Ze gingen voor hen bidden en een voor een kwamen deze mensen tot geloof. Dan voel je de tegenwoordigheid van God, zodat je bijna niet meer kunt praten. Het is alsof je op heilige grond staat.” Hij bladert in zijn Bijbel. „Hier, Jesaja 29:18. „En te dien dage zullen de doven horen de woorden des Boeks; en de ogen van de blinden, zijnde uit de donkerheid en de duisternis, zullen zien.” Jarenlang hebben ze in de Bijbel gelezen, maar zonder te horen. Nu spreekt God en komt men de eigen zonden tegen. Die te belijden en vrede met God en de naaste te maken, dat is de kern van herleving.” De afgelopen tweeënhalf jaar zijn ongeveer 200 lidmaten tot bekering of tot hernieuwde toewijding aan Christus gekomen, zegt ds. Maritz. Toch ondervond hij ook tegenstand. „Er zijn ook mensen die zich verharden. Een aantal kerkenraadsleden wilde niet dat zwarte mensen de diensten bezochten. Maar ook zwarten en kleurlingen zijn onze broeders in de Heere.” Geestesgaven Dezelfde boodschap heeft ds. Maritz voor christenen in Nederland. „Opwekking is wat de Emmaüsgangers meemaakten. Hun werd de Schrift uitgelegd en ze kregen brandende harten voor Christus. Het is mijn verlangen dat traditionele gemeenten in Nederland ook zo’n herleving krijgen. Een terugkeer naar de kern van de Reformatie: Christus alleen.” Bij geestelijke vernieuwing neemt het werk van de Heilige Geest een belangrijke plaats in, aldus de predikant. „In Johannes 16 staat dat de Heilige Geest is gekomen om Christus te verkondigen. Geestesgaven mogen er zijn, maar ik heb zo vaak gezien dat mensen naar die gaven jagen maar ondertussen steeds vleselijker werden en aan Christus voorbijgingen. De Geest is gekomen om de rijkdom van Christus toe te passen. „Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.” Wie Hem zoekt, zal de Heilige Geest gaven geven zoals Hij dat wil.” Heiligmaking Het valt hem op dat Nederlandse christenen vaak tevreden zijn met een zuivere theologie. „Maar”, zegt hij, „geloven is niet alleen een zaak van het hoofd, maar ook van een warm hart. Predikanten benadrukken terecht de soevereiniteit van God, maar laten de menselijke verantwoordelijkheid vaak buiten beschouwing. De Bijbel zegt echter duidelijk dat we het Evangelie moeten verkondigen met bevel van geloof en bekering. Als er geen duidelijke oproep tot bekering klinkt, dan kan er ook geen heiligmaking zijn. Heiligmaking is niet dat ík het moet proberen, maar dat Christus het doet. Hij is gekomen voor onze verlossing, rechtvaardigmaking én onze heiliging. De vervulling met de Heilige Geest moet samengaan met het gekruisigde leven, het afdoen van de zonden en de oude natuur. Dat mis ik wel eens in de prediking.” In Ambt Delden heeft dit weekend een conferentie plaats over ”God dieper leren kennen.” Hoe kan dat volgens u? „Niet door werken, maar door geloof. Er zit een natuurlijke godsdienstigheid in ons. Veel mensen denken dat ze God beter kunnen leren kennen door meer in de Bijbel te lezen, meer naar de kerk te gaan, zelf te proberen de zonden af te leggen. Voor een verdiept geloofsleven is het nodig te verstaan wat Christus aan het kruis heeft gedaan, wat dat voor mij betekent. Christus is voor mij gekruisigd en ik met Hem. Efeze 2:13 is voor mij een heel kostbare tekst. „Maar nu in Christus Jezus, zijt gij, die eertijds verre waart, nabij geworden door het bloed van Christus.” In Zuid-Afrika zeg ik wel eens tegen de mensen: Als je dichter bij God wilt komen, moet je niet proberen dichter bij Hem te komen. Kijk alleen naar het kruis. Alle geestelijke groei en overwinning over zonden komt vanuit een dieper inzicht wat Christus voor de gelovigen aan het kruis heeft gedaan.” U bent de hoofdspreker op deze conferentie. Wat verwacht u ervan? „Ik heb de indruk dat heel wat mensen rijp zijn om tot de zekerheid van het geloof te komen, maar dat ze bang zijn voor mensenwerk. Die mensen wil ik helpen tot Christus te komen. „Al wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen.” Je mág komen. Verder hoop ik christenen te bemoedigen, aan te sporen met meer volharding te bidden om een geestelijke opwekking. Leren hun heiligmaking in Christus te zoeken.” De kerken moeten volgens ds. Maritz terug naar de ontdekking van Luther, Wesley en Whitefield: de rechtvaardige zal uit het geloof leven. „Een gevaar voor behoudende kerken is dat er zo veel gewoontes en gebruiken bij kunnen komen. Als iemand aangeeft: „Ik vertrouw op Christus voor mijn zaligheid”, dan zegt de predikant misschien: „Dat is te gemakkelijk. Je moet eerst een lange tijd berouw hebben.” Dit is echter hetzelfde als destijds in het methodisme: je moet eerst dit doen, dan dat en vervolgens dat. Maar dan is het eenvoudige, kinderlijke geloof niet voldoende.” Bron: Reformatorisch Dagblad - 30 juni 2006