De oude Russische tsaar en zijn pleegzoon

De oude Russische tsaar en zijn pleegzoon

Er wordt gezegd dat een van de oude Russische tsaren een betrouwbare generaal had die zwaargewond was en op sterven lag. De tsaar beloofde hem aan zijn doodsbed dat hij zijn jonge zoon zou opvoeden en dat hij voor hem zou zorgen. De tsaar hield zich aan zijn woord. Hij gaf de kleine jongen de mooiste plekken om te leven en de beste opleiding. Als jongeman kreeg hij een aanstelling als officier en ging het leger in. Maar hij had een gokverslaving. En om zijn gokschulden te voldoen begon hij de inkomsten van zijn regiment te verduisteren. Op een dag zat hij in zijn tent de boeken te bekijken en besefte hij dat zijn verduisteringspraktijk ontdekt zou worden. Hij kon het niet langer verborgen houden voor de boekhouders. Hij zat boven de boeken en bedronk zich om zelfmoord te kunnen plegen. Zijn revolver lag naast hem en hij dronk nog wat meer om kracht te vinden voor zijn beslissing. Maar de drank was te sterk en hij viel flauw op de tafel.

Die nacht deed de tsaar wat hij wel vaker deed. Vermomd als een eenvoudige soldaat liep hij door het kamp en door de rijen om zo een beeld te krijgen van het moreel van zijn troepen en te horen wat hij maar te horen kon krijgen. Hij liep de tent van zijn pleegzoon binnen en zag hem ineengezakt boven een boek zitten. Hij las het boek en besefte wat hij gedaan had en wat hij van plan was.

Toen de jongeman uren later wakker werd, was de revolver tot zijn verrassing verdwenen. Toen zag hij een brief bij zijn hand liggen. Tot zijn schrik was het een promesse, waarin stond: Ik, de tsaar, zal het volledige bedrag uit mijn eigen middelen voldoen om het verschil te vergoeden dat in dit boek is opgetekend. En het was verzegeld met het persoonlijke zegel van de tsaar. De tsaar had de zonden van de jongeman duidelijk gezien, de volle omvang van zijn daden. Maar hij had ze bedekt en volledig voor de zonde betaald.

Nu begrijp je waarom je tegen de ander kunt zeggen als die jou tekort heeft gedaan: 'Ik zie je zonde, maar ik kan die bedekken met vergeving, omdat Jezus mijn zonde zag en die bedekt heeft. Dat komt doordat de Heer van hemel en aarde in vermomming naar deze wereld is gekomen, in de persoon van Jezus Christus, en hij in onze harten keek en het ergst denkbare zag. En dat was geen abstracte onderneming voor Jezus - onze zonden kostten hem het leven. Toen Jezus daar hing, vastgespijkerd aan het kruis. keek hij naar beneden en zag hij ons: sommigen verloochenden hem, anderen verraadden hem en allen verlieten hem. En toen verrichtte hij de grootste daad van liefde in de hele geschiedenis van de wereld - hij bleef. Hij bleef en hield van ons. Hij zag onze zonde en bedekte die.

 

Bron: Het huwelijk, Tim Keller 

273