menu
Laurentius ging over de financiën van de gemeente. Hij was ook diaken. Overal om hem heen bloeide de gemeente op. Er werd gezegd dat heel Rome zich bekeerde tot het Christendom.
Het gevolg was dat de christenen rond het jaar 250 na Christus werden vervolgd onder keizer Valerianus. Christenen die bezittingen hadden, verdeelden al het geld en alle rijkdommen van de kerk onder de armen in de stad.
Valerianus gaf opdracht om alle bisschoppen, priesters en diakenen te arresteren en ter dood te brengen. Hij bood Laurentius een uitweg als hij zou vertellen waar de rijkdommen van de kerk zich bevonden.
Laurentius vroeg drie dagen de tijd om de rijkdommen op één plek te verzamelen. Hij bracht de blinden, armen, gehandicapten, zieken, ouderen, weduwen en wezen bij elkaar. Toen Valerianus arriveerde, opende Laurentius de deuren en zei: "Dit zijn de rijkdommen van de kerk!"
Valerianus werd zo kwaad dat hij onthoofding niet erg genoeg vond voor Laurentius. Hij beval dat deze moedige man moest worden geroosterd boven een vuur. En zo stierf Laurentius in het jaar 258. Naar verluidt maakte hij nog een grap en zei hij tegen zijn beulen: "Deze kant is gaar, je kunt me nu omdraaien." Zijn moed maakte zoveel indruk dat de gemeente in Rome alleen maar meer opbloeide en nog meer mensen zich bekeerden, onder wie een aantal senatoren die getuige waren geweest van zijn executie.
Laurentius had ten diepste begrepen waar de boodschap van Jezus over gaat. Hij begreep dat de armen de ware rijkdommen van de kerk zijn.
Hoe moeten we omgaan met de armen? En hoe zit het met de rijken? Is armoede een zegen of een vloek? Is rijkdom een zegen of een vloek? Belooft het evangelie voorspoed?